maandag 26 mei 2014

Ceci n'est pas une victoire

De dag na de moeder alle verkiezingen lijkt het wel alsof de N-VA de grote verliezer in plaats van de grote winnaar is. Meer dan 30% halen op zowel Vlaams als federaal niveau is in België geen reden om te feesten, integendeel.

De Franstaligen en ook Mark Eyskens waren er als de kippen bij om te zeggen dat er ook een alternatieve meerderheid mogelijk was zonder de N-VA. Ook op Vlaams niveau is een tripartite CD&V, Open VLD en SP.A mogelijk.

Feit blijft dat je met deze alternatieve meerderheid wel de grootste partij van het land uitsluit van regeringsdeelname. Ze geeft weliswaar ook een legitieme meerderheid, maar is ze democratisch? Tegenstanders zullen zeggen van wel, één op de drie Vlamingen denkt hier waarschijnlijk anders over. 

Mag democratie een optelsom van kleine partijtjes zijn om de grootste buitenspel te zetten? Wordt er op deze manier wederom geen cordon sanitaire rond een Vlaamse meerderheid gevormd? En moet in een gezonde en moderne democratie de koning nog wel een rol spelen bij de federale regeringsonderhandelingen? Een koning die niet gekozen is door het volk maar 'geluk' heeft gehad in het juiste gezin te zijn geboren? 

In de VTM-reeks Cordon overwon het regime. Wordt fictie werkelijkheid?

Nick Mertens
26 mei 2014