Van bepaalde dossiers maakt de politieke wereld graag
een karikatuur, zeker als hen dit extra stemmen kan opleveren. Zo ook
met de verdeeltaks.
Omdat ik beroepshalve dagelijks te maken krijg met de
heffing van verdeelrechten, wil ik toch graag even verduidelijken
waar dit dossier echt om draait.
Eerst en vooral is de benaming 'Miserietaks' een
foutieve term die wat misbruikt is door de politiek en vooral de SP.A
en de oppositie om aan dit dossier wat extra drama toe te voegen.
Want wat is de verdeeltaks juist? De verdeeltaks - of
verdeelrechten zoals ze in het notariaat noemen - zijn de
registratierechten die betaald dienen te worden wanneer mensen uit
onverdeeldheid treden, dus niet alleen bij een echtscheiding. Ook
twee niet-gehuwde mensen die samen iets gekocht hebben dienen bij
overname van het onroerend goed door één van beiden deze
verdeelrechten te betalen. Dit kunnen niet-gehuwde partners zijn,
maar ook bijvoorbeeld twee broers die samen een opbrengsteigendom
hadden aangekocht. Dus dat dit enkel bij echtscheiding of erfenis
dient betaald te worden is dus foutief.
Mijn inziens moet dit zelfs bij erfenis niet betaald te
worden zoals De Standaard in zijn artikel hieromtrent
aanhaalde. Bij een erfenis worden immers successierechten en geen
verdeelrechten geheven. Wat wel kan gebeuren is dat twee broers een
onroerend goed in onverdeeldheid erven van hun ouders, en één van
beide broers nadien het onroerend goed geheel overneemt. Dan zijn op
deze transactie verdeelrechten van toepassing, maar dus enkel omwille
van de uit onverdeeldheid treding, en niet omwille van de erfenis.
Hoeveel bedroegen deze verdeelrechten vroeger? 1% op de
totale waarde van het onroerend goed wanneer de onverdeeldheid kwam
op te houden te bestaan (dus één iemand neemt het onroerend goed
volledig over). Waren er bijvoorbeeld drie broers en twee ervan namen
het deel over van hun derde broer, dan kwam de onverdeeldheid niet
ophouden te bestaan, en werd er 1% geheven op de waarde van het
overgedragen deel.
Volgens wat ik uit politieke kring en de pers heb mogen
vernemen neem ik aan dat deze tarieven dus verhoogd zullen worden
naar 2,5%, met compensatie van bijkomende sociale verminderingen, wat
ik alleen maar kan toejuichen.
Het bovengaande had ik dan ook overgemaakt aan de
redactie van De Standaard. Niet om het betreffende artikel aan
te vallen of te bekritiseren, maar gewoon om extra duiding te geven,
ook naar hun lezers toe.
Tot nu toe heb ik daarop geen reactie gekregen.
En dat brengt mij dan weer tot de rol die vandaag de dag
de pers in ons land speelt. Naar mijn mening volgt de pers in hun
verslaggeving te slaafs de politiek, ook de kwaliteitskranten. En ik
ben niet de enige die de laatste tijd het proces van de pers maakt.
De enige die naar mijn mening de dans wat omspringt is Knack.
Hun artikels zijn niet altijd politiek correct, maar wel
waarheidsgetrouw, en is dat niet de bestaansreden van pers en
journalistiek, eerder dan enkel maar een spreekbuis van de politiek
te zijn?
Beroepshalve heb ik bij cliënten niet echt weerstand
gevoeld bij de verhoging van de verdeelrechten. Wel zo bij de
opgegooide verhoging van de successierechten door de SP.A. Want de
successierechten zijn de echte miserietaks, en zo mogelijk de
grootste asociale belastingheffing in ons land. Onrechtstreeks wilde
de SP.A deze asociale belasting dus nog wat verhogen, begrijpe wie
begrijpe kan?
De term 'miserietaks' is dus wat kort door de bocht en
dekt niet de hele lading. Omdat onze kwaliteitspers nalaat dit toch
wat te nuanceren en in het juiste kader te plaatsen, doe ik het dan
maar. Maar eigenlijk zijn er anderen die hiervoor betaald worden.
Journalisten, doe navraag en toets je artikelen bij
deskundigen. Het zal de kwaliteit en de appreciatie naar de pers toe
enkel maar ten goede komen.
Nick Mertens
26 april 2012
26 april 2012